Benut die supervisie uren!

Als supervisor ben ik het daar helemaal mee eens. De PgD onderscheidt individuele supervisie, groepssupervisie en begeleide intervisie voor vakgroepen (digitaal of op locatie). Zie ook https://www.pgdexpertise.nl/supervisie  Dus keuze genoeg! Graag deel ik mijn enthousiasme over mijn rol als supervisor bij de PgD. Ik sprake hierover met Irène van Kessel. 

Welke vormen van supervisie geef jij?

Ik geef zowel groepssupervisie, begeleide intervisie voor vakgroepen als individuele supervisie. Bij groepssupervisie gaan we met elkaar casuïstiek bespreken om zo te komen tot antwoorden op de leervragen van de supervisanten. In deze supervisievorm ben ik procesbegeleider en probeer vanuit de visie van ‘verbindend begeleiden’ de supervisanten zelf tot ideeën te laten komen ter beantwoording van hun vragen.  

Hoe groot is die groep dan meestal? 

Groepssupervisie geef ik vaak online en de groep bestaat dan meestal uit zo’n vier tot zes supervisanten. Niet te groot omdat je anders de verbinding verliest en niet te klein zodat er voldoende uitwisseling kan plaatsvinden in de groep. Het is mooi om te merken dat ze van elkaar leren in de uitwisseling.  

 
Is dat een groep collega's die allemaal met dezelfde doelgroep werken, dus bijvoorbeeld in de GRZ? 

Dat kan, al is het vaker zo dat collega’s binnen de organisatie met verschillende doelgroepen werken en dat is fijn zodat er vanuit een brede ervaring kan worden uitgewisseld en geleerd van elkaar. Deze uitwisseling zorgt vaak ook voor een versteviging van de onderlinge verbinding tussen de supervisanten.  

 
Geef je ook begeleide intervisie voor vakgroepen waarin dus niet casuïstiek voorop staat, maar andere thema's?

Zeker! Binnen begeleide intervisie voor vakgroepen kan het bijvoorbeeld gaan over hoe de vakgroep zich wil gaan profileren binnen de organisatie, over visieontwikkeling, onderlinge samenwerking en taakdifferentiatie. De ouderenzorg is volop aan verandering onderhevig en dat vraagt veel van de flexibiliteit van vakgroepen. Dit roept vaak vragen op over bijvoorbeeld de missie, visie en rol van de vakgroep binnen de organisatie, zoals: Hoe verhouden wij ons als vakgroep ten opzichte van de organisatie en welke positie willen we innemen, met welk doel en wat is daarvoor nodig, van wie? Wat vinden wij belangrijk? Waar staan wij voor en wat willen en kunnen we bijdragen? Wat hebben we nodig en kunnen we doen om goed met elkaar en met de organisatie samen te werken? Wie heeft welke rol binnen de vakgroep? 

 
En wat is dan jouw rol of plek als supervisor? 

Vaak heb ik vooraf even contact met de collega die de vraag aan mij heeft gesteld om een begeleide intervisie te verzorgen. Samen verhelderen we de vraag en stel ik vragen om zicht te krijgen op de huidige vakgroep, de voorgeschiedenis van de vakgroep, de huidige organisatie en de voorgeschiedenis van de organisatie. Ik stap dan in het proces door de vraag te stellen: Wat willen jullie vandaag uit de intervisie gaan halen en wat is daarvoor nodig? Ik laat iedereen antwoord geven op deze vragen, nadat ik heb gevraagd wie de collega’s zijn, waarom ze werken in de ouderenzorg, bij deze organisatie en wat ze belangrijk vinden in hun werk. Het is voor de vakgroep vaak ook heel fijn dat ik buiten de organisatie sta en als onafhankelijke, objectieve procesbegeleider betrokken kan zijn bij de vraag van de vakgroep.  

En individuele supervisie. Geef je dat ook? 

Jazeker, zowel aan master-psychologen als aan master-psychologen die in opleiding zijn tot GZ-psycholoog.  

Tot slot: Wat levert supervisie op, denk jij? 

Het is heel belangrijk voor je werkplezier om te mogen leren en het is eigenlijk heel erg zonde om supervisie te laten liggen. Er zijn heel veel supervisoren, dus er is keuze! Gun jezelf en je vakgroep die momenten om met je supervisor te reflecteren op jezelf en je werk. Dit kan nieuwe energie geven en je meer (zelf)vertrouwen en veerkracht geven in je werk en in je vakgroep.  

Heeft jouw vakgroep nog uren beschikbaar voor 2025? Maak dan snel afspraken met een van de supervisoren!