Een balkon met open deuren?

Met de komst van de WZD is de insteek wat betreft het deurenbeleid: open, tenzij...

In de praktijk kan dit een dilemma oproepen tussen (bewegings)vrijheid en veiligheid.

Bewegingsvrijheid gaat natuurlijk, naast open deuren naar buiten, ook om de vrijheid in het huis zelf. Een collega is benieuwd hoe er binnen andere organisaties om gegaan wordt met balkons die grenzen aan kamers en/of woonkamers. Ze willen de balkondeuren graag open doen, maar hebben ook vragen rondom de veiligheid hiervan, ook door ervaringen uit het verleden.

In de workshop open deuren die we op 14 oktober 2024 georganiseerd hebben, werd door Elleke Landeweer besproken dat je bij het openen van de deuren van je locatie kan redeneren vanuit twee denkrichtingen:

1. Hoe geven we de bewoner binnen de gesloten deur zoveel mogelijk het gevoel van vrijheid?
2. Hoe kunnen we bewoners hun recht op bewegingsvrijheid laten behouden?

Waarden en normen spelen hierbij een grote rol. Uit het onderzoek van Elleke bleek dat iedereen het er in principe over eens is dat onvrijwillige zorg zoveel mogelijk voorkomen moet worden. Maar zorgprofessionals hebben ook behoefte aan veiligheid. Voor de bewoner, maar ook voor naasten en voor zichzelf. Kiezen voor het openen van een gesloten afdeling vereist: goede voorbereiding, steun van de organisatie, ondersteuning voor de bewoners en telkens met elkaar in gesprek blijven over de vraag wat verantwoorde risico’s zijn.

Het openstellen van een balkon vraagt mogelijk om een zelfde zorgvuldige voorbereiding en afweging. We zijn dan ook heel benieuwd naar jullie ervaringen en ideeën hierover. Deel ze hieronder in de reacties.